Otomatik Düşüncelerinizin Farkında Mısınız?

Merhabalar 

Bu gün sizlerle insanlar arasında yaygın olarak tespit edilen otomatik düşüncelerimizi paylaşıyorum. ‘Peki, nedir bu otomatik düşünce?’ Dediğinizi duyar gibiyim. (lisansın ilk dönemlerinde bu tanım bana hep ‘Otomatik Portakal’ kitabını anımsatırdı mesela J) Otomatik düşünceler dediğimiz, hakikaten ‘otomatik’, çoğu kez bilincinde bile olmaksızın zihnimizin oluşturduğu düşünce biçimleridir. Anlamlandıramadığınız, esasında mantıklı bulmadığınız duygu durumu, bir kişiye yahut bir duruma karşı tavır değişimlerinizin temelinde bu tip bir şema yatıyor olabilir.

Çoğunlukla daha önceki yaşam deneyimleriniz, ebeveynlerinizin size karşı tutumları, kişilik özellikleriniz, varoluşunuza işlenmiş çekirdek inançlarınız, etrafınızda olup biten her şeye, olaylara, durumlara dair kalıplaşmış bakış açınız ile bağlantılı olarak ortaya çıkarlar. Örneğin, bebekliğinizde ebeveynlerinizden çokça ‘eğer susmazsan seni çöpe atarım, uslu bir çocuk olmazsan seni falanca komşuya bırakır giderim) ve benzeri cümleler işittiyseniz, belki de yakın ilişkilerinizdeki en ufak sarsıntıda zihninizde otomatik bir ‘seni bırakıp gidecek!’ düşüncesi oluşuyor ve kendinizi ‘terk edilecekmiş gibi’ hissedip, yoğun panik/ kaygı taşıyorsunuzdur.

Minik bir ipucu, bu düşünceleri ortaya çıktığı anda bir avcı edasıyla tespit edip -mesela not almak- kendinize dair öz farkındalığınızı çokça yükseltecektir. Bu da, tepkilerinizi, anlık hissiyatlarınızı ve aklınızdan geçenleri anlamlandırmanıza yani kendi kendinizi tanımanıza katkı sağlar. Sizce de bizlere bahşedilen bu ömrü yaşamaya dair büyük bir kazanım değil midir bu? Evetse, deneyiniz. Sevgilerimle. J