Karşılaştırmanın Kaçınılmazlığı

İnsanlığın ilk yıllarından bu yana, tarih öncesi dönemlerde gruplar, kabileler halinde yaşamak insanlar için kritik bir öneme sahipti. Çoğunlukla vahşi hayatın da çevresinde devam ettiği ilkel barınaklarda, zor doğal koşullarda gruptan dışarı atılmanın muhtemel sonucu, hayatın son bulmasıydı. Bu yüzden zihnimiz sürekli kendimizi grubun diğer üyeleriyle karşılaştırma, ‘daha’ iyi olma, dışlanmama üzerine bir düşünce sistemi geliştirdi. Nesiller boyu aktarımla daha da güçlenen, yerleşen bu düşünce sistemi modern çağda da  kendini göstermeye devam ediyor.

Mesela, ‘Meslektaşlarıma göre kazancım?’, ‘Aile içinde/ iş yerinde yeteri kadar uyumlu/ verimli miyim?, ‘Anneliğim diğer annelere göre kötü mü?’, ‘Evliliğim şu arkadaşımın evliliğine göre mutsuz mu?’...Globalleşen yeni dünya düzeninde bu ‘kaçınılmaz karşılaştırma eğilimi’ nin çapı da olabildiğince genişledi; sosyal medya fenomenleriyle, ünlü sporcularla, sanatçılarla zihnimiz sürekli bir karşılaştırma içinde buluyor kendini... Daha uzun, daha kısa, daha iyi, daha güzel, daha yakışıklı, daha zeki....Sonra ne mi oluyor? Bir çoğumuz çocukluktan itibaren ‘yeterince iyi değilim’ düşüncesiyle yoğruluyoruz. Bu da bir çok sorunla birlikte günlük hayat akışımızı etkisi altına alıp kendilik bilincimizi çok düşük düzeylere çekiyor. ‘Başkaları’ için yaşayan mutsuz insanlardan oluşan bir toplum çıkıyor karşımıza.

Peki sonuç?

Zihninizin bazen sizi en yakınınızla bazen dünyanın öbür ucundaki biriyle karşılaştırması o kadar normal ki! Bunu bilin ve böyle bir düşünce yakaladığınızda yalnızca geçip gitmesini bekleyin. Olumsuzlamaların içine girip orada boğulmayın.